Table

Functionality

Captions

Captions are used to summarize the kind of data in the table:

All tables must have a caption. If a table does not have one, it will be in violation of accessibility standards.

Header and Footer Rows

Header row cells are used to label the columns.

Footer rows are used to total up the data in the table.

All tables must have a header row. If a table does not have one, it will be in violation of accessibility standards.

Fixed Width Cells

Styling

Colors

These colors do not reliably show up in the editor, but will work on the front end of the site.

Font Sizes

A small table with the five basic font sizes:

Larger sizes are available but not recommended.

Text Alignment

Text alignment can be set individually in each column.

Padding

Layout

The alignment setting in the toolbar controls the width and position of the table on the page.

Default, Wide and Full

Left, Right and Center

These allow the table to sit among text.

Small Table

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Duo Reges: constructio interrete. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Laboro autem non sine causa; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Primum divisit ineleganter; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. At enim hic etiam dolore. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Bonum valitudo: miser morbus. Nam de isto magna dissensio est. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ut pulsi recurrant? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Large Table

Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

• Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
• Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
• Sed nunc, quod agimus;
• Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;
• At enim hic etiam dolore.
• Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.

Non laboro, inquit, de nomine. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Si enim ad populum me vocas, eum. Frater et T. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quonam, inquit, modo? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

• Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
• An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
• Qui convenit?
• Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
• Itaque contra est, ac dicitis;

Sed tamen intellego quid velit. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

At iam decimum annum in spelunca iacet. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sed tamen intellego quid velit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Hic nihil fuit, quod quaereremus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Nos commodius agimus.

Large Table With Fixed-Width Cells

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sed tamen intellego quid velit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Cur id non ita fit? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Sed ad bona praeterita redeamus. Non potes, nisi retexueris illa. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Quid, de quo nulla dissensio est? Sint ista Graecorum;

Cur, nisi quod turpis oratio est? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Satis est ad hoc responsum.